Turlar uygun şekilde keskin partilerle kutlanır. Esas olarak hardcore servis edilecek. Çek Mad Rabbits ve yerel The Rage Machine’in desteklediği Alman grup Risk It! de sahnede işleri başlattı. Birkaç gün içinde, dünyaca ünlü Worst Brezilya’dan gelecek ve Alman The Romp ve yerel metal sanatçıları Crippled Fingers seyirciye başlayacak. Kulübün sahibi Pavel Pavlů, “Bu bir yolculuk olacak” sözünü veriyor.
Otuz yıl. Slash Bar’a hâlâ güvenilebilir mi?
Burada açtığımda aslında henüz otuz yaşında değildim, bu doğru (gülüyor). Ancak bu ifade doğru yorumlanmamaktadır. Bu daha çok kişinin nasıl hissettiğiyle ilgili. Otuzun altında veya üstünde olsun.
O dönemde pek çok grup ve mükemmel olanlar vardı. Bunlardan otuz tanesini seçmek çok fazla çalışma gerektirmiş olmalı. Anahtar neydi?
Yani kulüple bir ilişkileri var. Tipik bir örnek, burada çokça çalan, buraya gelmeyi seven Risk It!’dir ve onların konseri bizim için her zaman bir şeyler ifade etmiştir.
Brezilya’nın En Kötüsü kutlamaları kapatacak. Neden onlar?
Martin Soukup ile işbirliği içinde oluşturuldu. Henüz burada oynamamış olsalar da, sıkı hayranlar için bu daha da büyük bir tatil olacak.
Bahsi gelmişken, yıllar içinde sizin için en büyük hit olan grup hangisi oldu?
Bu bakış açısına bağlıdır. Amerikan Pro-Pain kesinlikle başarılı oldu. O zamanlar onlara ulaşmak hiç de zor değildi. Daha sonra ilk konseri verip burayı tanıdıklarında tek başlarına buraya geldiler. Toplamda dört kez buraya geldiler.
Peki neden şimdi beşinci kez gelmediler?
Aslında ben grupla değil, partideki insanlarla ilgilenmek istiyorum. Ve elbette onlar yıldızlar. Başka bir sorun da kesinlikle bir araya getirilmesi zor olan tarih olacaktır.
Bakış açısı hakkında konuşuyorduk. Sizin için en büyük sürpriz hangi performanstı? Bunu kimden beklemedin?
Adını şimdi hatırlayamıyorum, hatta İspanyol mu, İtalyan mı olduklarını bile bilmiyorum. Konserleri bir yerlerde iptal edildi, organizatörleri onları benim için ayarladı. Ona zaten iki grup için rezervasyon yaptırdığımı, onların üçüncü olacağını ve onlar için neredeyse hiç paramın kalmadığını anlattım. Ama konaklama ve yiyecek masraflarını karşılamaları yeterliydi, biz de anlaştık. İnanılmaz bir performans sergilediler, bunu kesinlikle beklemiyordum. Sonra hepsi gülüyordu, belki de eşyaların yarısını unutmuşlardı, ben de onlara postayla göndermek zorunda kaldım (gülüyor).
Paura, Chelsea Smile veya Striking Justice gibi gruplar burada başladı. Isınıyor değil mi?
Açıkça. Şimdi başka bir yerdeler ama o zamanlar muhteşemdiler.
Kulüp eski bir bakkalın yerine kurulmuş, buradaki ses nasıl?
Sesin dışarıya kaçmaması ve içeriye gereksiz şekilde yansımaması için boşlukları ayarladık. Burada bunu bilen ve sesimizin nasıl görünmesi gerektiğini bilen kendi ses mühendislerimiz var. Bazen yabancı gruplarla sorun yaşıyorlar ama biz bunun için buradayız.
Otuz yıl boyunca kulübün kapı kolunu birkaç nesil devretti ve çevresinde güçlü bir topluluk oluştu. Ancak zaman durdurulamaz, onu ne kadar uzatabilirsiniz?
Devam ettiği sürece. Daha çok aktivitem var ve bazen hepsini bir araya getirmek kolay olmuyor. Altmış beş yaşında emekli olacağım, o yüzden en azından o zamana kadar dayanabileceğimi umuyorum (gülüyor).
Otuz yıl. Slash Bar’a hâlâ güvenilebilir mi?
Burada açtığımda aslında henüz otuz yaşında değildim, bu doğru (gülüyor). Ancak bu ifade doğru yorumlanmamaktadır. Bu daha çok kişinin nasıl hissettiğiyle ilgili. Otuzun altında veya üstünde olsun.
O dönemde pek çok grup ve mükemmel olanlar vardı. Bunlardan otuz tanesini seçmek çok fazla çalışma gerektirmiş olmalı. Anahtar neydi?
Yani kulüple bir ilişkileri var. Tipik bir örnek, burada çokça çalan, buraya gelmeyi seven Risk It!’dir ve onların konseri bizim için her zaman bir şeyler ifade etmiştir.
Brezilya’nın En Kötüsü kutlamaları kapatacak. Neden onlar?
Martin Soukup ile işbirliği içinde oluşturuldu. Henüz burada oynamamış olsalar da, sıkı hayranlar için bu daha da büyük bir tatil olacak.
Bahsi gelmişken, yıllar içinde sizin için en büyük hit olan grup hangisi oldu?
Bu bakış açısına bağlıdır. Amerikan Pro-Pain kesinlikle başarılı oldu. O zamanlar onlara ulaşmak hiç de zor değildi. Daha sonra ilk konseri verip burayı tanıdıklarında tek başlarına buraya geldiler. Toplamda dört kez buraya geldiler.
Peki neden şimdi beşinci kez gelmediler?
Aslında ben grupla değil, partideki insanlarla ilgilenmek istiyorum. Ve elbette onlar yıldızlar. Başka bir sorun da kesinlikle bir araya getirilmesi zor olan tarih olacaktır.
Slash Bar programı otuzlu yaşını kutluyor
|
Bakış açısı hakkında konuşuyorduk. Sizin için en büyük sürpriz hangi performanstı? Bunu kimden beklemedin?
Adını şimdi hatırlayamıyorum, hatta İspanyol mu, İtalyan mı olduklarını bile bilmiyorum. Konserleri bir yerlerde iptal edildi, organizatörleri onları benim için ayarladı. Ona zaten iki grup için rezervasyon yaptırdığımı, onların üçüncü olacağını ve onlar için neredeyse hiç paramın kalmadığını anlattım. Ama konaklama ve yiyecek masraflarını karşılamaları yeterliydi, biz de anlaştık. İnanılmaz bir performans sergilediler, bunu kesinlikle beklemiyordum. Sonra hepsi gülüyordu, belki de eşyaların yarısını unutmuşlardı, ben de onlara postayla göndermek zorunda kaldım (gülüyor).
Paura, Chelsea Smile veya Striking Justice gibi gruplar burada başladı. Isınıyor değil mi?
Açıkça. Şimdi başka bir yerdeler ama o zamanlar muhteşemdiler.
Kulüp eski bir bakkalın yerine kurulmuş, buradaki ses nasıl?
Sesin dışarıya kaçmaması ve içeriye gereksiz şekilde yansımaması için boşlukları ayarladık. Burada bunu bilen ve sesimizin nasıl görünmesi gerektiğini bilen kendi ses mühendislerimiz var. Bazen yabancı gruplarla sorun yaşıyorlar ama biz bunun için buradayız.
Otuz yıl boyunca kulübün kapı kolunu birkaç nesil devretti ve çevresinde güçlü bir topluluk oluştu. Ancak zaman durdurulamaz, onu ne kadar uzatabilirsiniz?
Devam ettiği sürece. Daha çok aktivitem var ve bazen hepsini bir araya getirmek kolay olmuyor. Altmış beş yaşında emekli olacağım, o yüzden en azından o zamana kadar dayanabileceğimi umuyorum (gülüyor).