Geçen yıl, evin müdürü Simona Hecht'in etrafındaki ekip, haklı olarak gurur duyabilecekleri bir şeyi başardı. Birlikte burada yaşayan insanların kendilerini gerçekten evlerinde hissedecekleri bir yer yarattılar. Konuşma 2023'ün sonunda gerçekleşti.
Dört yıldır bir huzurevinde müdür olarak çalışıyorsunuz. Ancak sonuncusu olağanüstüydü. Bunu nasıl tarif edersiniz?
Son derece telaşlıydı. Bu süreçte müşterilerimizin sosyal alanlarının bulunduğu idari binanın tamamının yeniden inşası gerçekleştirildi. Yani yemek odası, kulüp binası, spor salonu. Çalışma on ay sürdü. Bu süre zarfında orijinal odalara nasıl yeni ve modern bir yüz kazandıracağımızı bulmamız gerekiyordu. Aynı zamanda Chebu şehrinden aldığımız araziye de bahçe yaptık.
Prefabrik ev tamamen dönüştürüldü. Yeni bir cephesi var, fark girişte hemen görülüyor. İsmindeki S harfi Phoenix heykeli ile süslenmiştir…
Bečovlu sanatçı demirci Ivo Rudolf bu konuda bize çok yardımcı oldu. Bizim fikirlerimize göre bir Anka kuşu dövdü, bakır Cheb Madonna'sı ve diğer el yapımı eserler şapel dediğimiz meditasyon odasını süslüyor. Alan genellikle sakinleşmek, düşünceleri toparlamak, tefekkür etmek ve klasik müziğin oda konserleri için kullanılıyor. Genel atmosfer program ve aydınlatma ile değiştirilebilir.
Hadi başlangıca gidelim. Bu kadar kapsamlı bir yeniden yapılanmayı gerçekte başlatan şey neydi?
Temel olarak, bu bir çatı arızası ve doğal bir afetti. Sağanak yağış sırasında su tüm idari binayı ısıttı. Kovalara, leğenlere yakaladık, elektrik tesisatına aktı. Açıkta kalan çatının onarımı sırasında tekrar yağmur yağınca bölge ofisi binanın tamamen yenilenmesine karar verdi. İnşaat açısından pek bir şey değişmedi ancak iç mekan konsepti temelde farklı. Duvarlarda taş ve suni ahşapla tamamlanan zarif koyu renkler var. Geniş formatlı resimler yenidir.
Müşterilerin de burada kendi meydanları var…
Daha önce döşeme tahtalarıyla kaplı geniş kare alan dediğimiz şey budur. Temel olarak bu, kareye benzeyecek şekilde değiştirdiğimiz bir geçit. Müşterilerimiz şehir merkezine yürüyerek gidemiyorlarsa güzel Cheb Meydanı'nı onlara getirebiliriz diye düşündük. Duvarlar Cheb'deki Krále Jiřího Meydanı'ndaki evlerin büyük fotoğraflarıyla süslenmiştir; ortadaki sütun Cheb'den ünlü Špalíček'i çağrıştırmaktadır. Yanılsama, yerdeki gri kaldırımlar, tarihi lambalar, bireysel evlerin önündeki “bahçelerde” oturan yeşillikler ve yeşilliklerle güçlendiriliyor. Kahve makinesi mevcut olup, yeni yılda tatlı makinesi de eklenecektir. Müşterilerimiz artık zamanlarını odalarında değil, güzel meydanımızda geçirmek zorunda kalıyor.
Bu yıl tarihte ilk kez ev sakinleri kendi bahçelerine çıkabiliyor. Neden bu işe girdin?
Çünkü o zamana kadar evin önündeki dört bankta oturup sokaktaki cıvıl cıvıl sesi izleyebiliyorlardı. Aynı zamanda evin arkasında müşterilerimizin özel bir bahçeye sahip olabileceği dar bir çimenlik şeridimiz vardı. Şehirden satın alabilmemiz dört yılımızı aldı.
Ancak yere atılan ilk tekme bunun hiç de kolay olmayacağını ortaya çıkardı. Ne oldu?
Yüzeyin altında her yerde inşaat kalıntıları ve beton vardı. Böyle bir şeyden bahçe yapmak oldukça çaresizlikti. Yerden beton parçaları ve çeşitli molozlar çıkardık, bazen matkap devreye girdi. Bitkilerin büyüyebilmesi için ekim yaparken büyük çukurlar kazmamız ve kökleri toprakla kaplamamız gerekiyordu. Çalışanlarımız burada çok çalıştı ama gönüllerini burada bıraktılar. Ve en güzeli neydi biliyor musun? İnsanlar bizi pencerelerden izlediler ve ne zaman bir işi bitirsek alkışladılar. Bu çok dokunaklıydı… Benim için bu, bizi desteklediklerini, işimizi önemsediklerini, tek bir ekip olduğumuzun sinyaliydi. Haziran ayında bahçeyi resmi olarak açtık. Büyük bir ihtişam ve gururla.
İnsanlar bahçede ne bulacak?
Birbirine geçen ve farklı şekillerde kesişen kumlu yollarda yürüyebilir, anı taşlarının yanında, tente altında, çardakta veya kahve, çay, çaydanlık ve dergilerin, kitapların veya masa oyunlarının bulunduğu taş döşeli alanda oturabilirler. ahşap bir dolapta. Opak beton panellerden yapılmış tek tip bir çit, bahçeyi çirkin garajlardan ayırıyor. Elektrik bağlantısı olmayan bir petank ve Rus kuka sahası, barbekü alanı ve müzisyenler için bir alan bulunmaktadır. Yemek odasından engelli erişimi mümkündür. Zamanla bahçenin her mevsim güzel görünmesi için her şeyi tamamlayacağız, ince ayar yapacağız ve dekore edeceğiz.
Bir diğer yenilik ise yemek odası. Burada ne değişti?
Başlangıçta bir büyük ve bir küçük odamız vardı. Ama herkes küçükte yemek yemek istiyordu. O anlaşılabilir. Kimse geniş bir alanda oturmak istemez, üstelik pek çok müşteri sağlık sorunlarıyla boğuşuyor, elleri titriyor ve benzeri sorunlarla boğuşuyor. Bu nedenle belirli bir tür yakınlık arıyorlar. Bu nedenle yenileme kapsamında geniş alanı tekerlekli sürgülü dekoratif panellerle böldük. Kiev'deki bir restoranın resimlerinden ilham aldık. Artık üç tane daha küçük yemek odamız var ve ortak bir eğlence planladığımızda panelleri duvara doğru itiyoruz ve geniş alan geri dönüyor.
Her şeyin ziyaretçi üzerinde çok şık bir etkisi var. Bu bilerek mi yapıldı?
Yeniden yapılanma sonrasında klasik bir “fabrika” olmasını değil, insanların kendilerini bir restorandaymış gibi hissetmelerini istedik. Sandalyeli, masa örtülü, perdeli modern masalarımız var. Paket servisinin etrafındaki duvarı siyah kara tahta boyasıyla boyadık ve üzerine hayali ve eğlenceli bir menü astık. Müşteriler bundan hoşlanır, hoşlarına gider, gülerler. Eskiden evde, odalarda ya da apartmanın her katında bulunan küçük yemek salonlarında yemek yemeyi çok isterlerdi. Şimdi yemek odasında yer kapma mücadelesi var. Bazıları saat on civarında buraya oturmaya geliyor. Kahvaltı, öğle veya akşam yemeği saatinde geldiğinizde yaşlıları değil, eğlenen, sohbet eden ve gülen insanları görüyorsunuz. Gerçek bir restoranda olduğu gibi. Burada zaten bir Noel partisi ve Yılbaşı Gecesi düzenledik. Maalesef yemek pişirmiyoruz, ithal ediyoruz ve sadece müşterilerimize yemek servisi yapıyoruz. En büyük dileğim bir gün kendi mutfağımı kurmak. Alan burada.
Yeniden yapılanma ortak kulüp binasını da etkiledi. Bugün deri kulüp sandalyeleri ve masaları olan bir sinema kafesi. Tam donanımlı modern bir mutfak bulunmaktadır. Burada da mı pişiriliyor?
İnsanlar alıştıkları bazı yiyecekleri özlüyorlar. Kızarmış yiyeceklere karşı büyük bir iştahları vardır. Örneğin patates kızartması, kerevit, kızarmış ekmek veya krep istiyorlar. Ayrıca çeşitli meyve veya sebze salataları da isterler. Ve tam burada aktivasyonun bir parçası olarak bunları bir araya getirebilirler. Mesela biri sebzeleri soyar, diğeri keser, üçüncüsü tadına bakar ve komik hikayelerle diğerlerini eğlendirir. Burada ayrıca örneğin Noel çelenkleri veya çeşitli Noel süsleri de yapabilirler. Daha sonra birlikte film izlerler.
Aktivasyonların bir parçası olarak siz de resim yapıyor ve çok şey yaratıyor musunuz?
Biliyorsunuz ince motor becerilerinin geliştirilmesi kapsamında çocukların boncuk yapıştırma, resim kesme, parmakla boyama gibi etkinliklerini bir kenara bıraktık. Bunun pek onurlu bir davranış olduğunu düşünmüyorum. Müşterilerimize yetişkinlerin ilgi alanlarına uygun el sanatları etkinlikleri sunmaya çalışıyoruz. Örneğin sebze veya hamurla çalışmak. Böyle yaparak kişiye saygı gösterdiğimizi düşünüyorum.
Bu yıl idari binanın çatı katındaki teras ve kış bahçesini değiştirmeyi planlıyorsunuz. Buranın nasıl görünebileceğine dair zaten bir fikriniz var mı?
O mekanın konseptini ortaya çıkarmamız ve insanların burada kendilerini rahat hissedecekleri şekilde düzenlememiz gerekiyor. Ancak gelecek yıla kadar beklememiz gerekecek. Bu yıl hepimiz zirvedeydik. Evet, sonuçtan memnunuz ve evin yeni görünümüne doyamıyoruz. Ama aynı zamanda çok yorulduk. Ve yolun sonuna kadar gittiğimiz için sırtımızın tıkanması, omuzlarımızın donması gibi rahatsızlıklar bizi rahatsız etmeye başlıyor. Yeni yılda biraz dinlenmek ve yeni binayı dekore etmek istiyoruz.
Yaşlıları nasıl bir çevrenin sardığı, çevrelerindeki insanların onlara ne gibi uyaranlar sunduğu önemli mi?
Bu çok önemli. Bu insanlar buradan hiçbir yere gitmeyeceklerini biliyorlar. Ailede ve toplumda sahip oldukları roller ortadan kalktı. Yaşamın temel ihtiyaçlarını karşılamanın yanı sıra, kişinin doyurulması gereken daha yüksek ihtiyaçları da onlara sunuyoruz. Böylece hayatın bu zor döneminde bile anlam ve önem bulmalarına yardımcı oluyoruz. Ve başarılı olduğumuzu düşünüyorum. Müşterilerimizin her günü sabırsızlıkla beklediklerini, burada olmaktan keyif aldıklarını görüyorum. Ve mantar aramak için onlarla birlikte ormana nasıl gideceğimizi, onlardan nasıl kızartılmış mantar pirzolaları yapacağımızı, bir gezi için şehre nasıl çıkacağımızı veya sadece dükkanlarda yürüyüşe nasıl çıkacağımızı öğrenmekten keyif alıyoruz. Tüm çalışanlar için benzer şekilde düzenlenmesi ve hep birlikte çaba göstermemiz harika. Ancak bunun gelecekte de böyle olmasını sağlamak için çalışmaya devam etmemiz gerektiğini zaten biliyoruz. Ayrıca, dijital çağdan etkilenmiş ve modern teknolojilerle nasıl çalışılacağını bilen giderek daha fazla yaşlının bize geleceği gerçeğine de hazırlıklı olmalıyız. Buna da yanıt vermemiz gerekecek.
Dört yıldır bir huzurevinde müdür olarak çalışıyorsunuz. Ancak sonuncusu olağanüstüydü. Bunu nasıl tarif edersiniz?
Son derece telaşlıydı. Bu süreçte müşterilerimizin sosyal alanlarının bulunduğu idari binanın tamamının yeniden inşası gerçekleştirildi. Yani yemek odası, kulüp binası, spor salonu. Çalışma on ay sürdü. Bu süre zarfında orijinal odalara nasıl yeni ve modern bir yüz kazandıracağımızı bulmamız gerekiyordu. Aynı zamanda Chebu şehrinden aldığımız araziye de bahçe yaptık.
Prefabrik ev tamamen dönüştürüldü. Yeni bir cephesi var, fark girişte hemen görülüyor. İsmindeki S harfi Phoenix heykeli ile süslenmiştir…
Bečovlu sanatçı demirci Ivo Rudolf bu konuda bize çok yardımcı oldu. Bizim fikirlerimize göre bir Anka kuşu dövdü, bakır Cheb Madonna'sı ve diğer el yapımı eserler şapel dediğimiz meditasyon odasını süslüyor. Alan genellikle sakinleşmek, düşünceleri toparlamak, tefekkür etmek ve klasik müziğin oda konserleri için kullanılıyor. Genel atmosfer program ve aydınlatma ile değiştirilebilir.
Hadi başlangıca gidelim. Bu kadar kapsamlı bir yeniden yapılanmayı gerçekte başlatan şey neydi?
Temel olarak, bu bir çatı arızası ve doğal bir afetti. Sağanak yağış sırasında su tüm idari binayı ısıttı. Kovalara, leğenlere yakaladık, elektrik tesisatına aktı. Açıkta kalan çatının onarımı sırasında tekrar yağmur yağınca bölge ofisi binanın tamamen yenilenmesine karar verdi. İnşaat açısından pek bir şey değişmedi ancak iç mekan konsepti temelde farklı. Duvarlarda taş ve suni ahşapla tamamlanan zarif koyu renkler var. Geniş formatlı resimler yenidir.
Müşterilerin de burada kendi meydanları var…
Daha önce döşeme tahtalarıyla kaplı geniş kare alan dediğimiz şey budur. Temel olarak bu, kareye benzeyecek şekilde değiştirdiğimiz bir geçit. Müşterilerimiz şehir merkezine yürüyerek gidemiyorlarsa güzel Cheb Meydanı'nı onlara getirebiliriz diye düşündük. Duvarlar Cheb'deki Krále Jiřího Meydanı'ndaki evlerin büyük fotoğraflarıyla süslenmiştir; ortadaki sütun Cheb'den ünlü Špalíček'i çağrıştırmaktadır. Yanılsama, yerdeki gri kaldırımlar, tarihi lambalar, bireysel evlerin önündeki “bahçelerde” oturan yeşillikler ve yeşilliklerle güçlendiriliyor. Kahve makinesi mevcut olup, yeni yılda tatlı makinesi de eklenecektir. Müşterilerimiz artık zamanlarını odalarında değil, güzel meydanımızda geçirmek zorunda kalıyor.
Bu yıl tarihte ilk kez ev sakinleri kendi bahçelerine çıkabiliyor. Neden bu işe girdin?
Çünkü o zamana kadar evin önündeki dört bankta oturup sokaktaki cıvıl cıvıl sesi izleyebiliyorlardı. Aynı zamanda evin arkasında müşterilerimizin özel bir bahçeye sahip olabileceği dar bir çimenlik şeridimiz vardı. Şehirden satın alabilmemiz dört yılımızı aldı.
Ancak yere atılan ilk tekme bunun hiç de kolay olmayacağını ortaya çıkardı. Ne oldu?
Yüzeyin altında her yerde inşaat kalıntıları ve beton vardı. Böyle bir şeyden bahçe yapmak oldukça çaresizlikti. Yerden beton parçaları ve çeşitli molozlar çıkardık, bazen matkap devreye girdi. Bitkilerin büyüyebilmesi için ekim yaparken büyük çukurlar kazmamız ve kökleri toprakla kaplamamız gerekiyordu. Çalışanlarımız burada çok çalıştı ama gönüllerini burada bıraktılar. Ve en güzeli neydi biliyor musun? İnsanlar bizi pencerelerden izlediler ve ne zaman bir işi bitirsek alkışladılar. Bu çok dokunaklıydı… Benim için bu, bizi desteklediklerini, işimizi önemsediklerini, tek bir ekip olduğumuzun sinyaliydi. Haziran ayında bahçeyi resmi olarak açtık. Büyük bir ihtişam ve gururla.
İnsanlar bahçede ne bulacak?
Birbirine geçen ve farklı şekillerde kesişen kumlu yollarda yürüyebilir, anı taşlarının yanında, tente altında, çardakta veya kahve, çay, çaydanlık ve dergilerin, kitapların veya masa oyunlarının bulunduğu taş döşeli alanda oturabilirler. ahşap bir dolapta. Opak beton panellerden yapılmış tek tip bir çit, bahçeyi çirkin garajlardan ayırıyor. Elektrik bağlantısı olmayan bir petank ve Rus kuka sahası, barbekü alanı ve müzisyenler için bir alan bulunmaktadır. Yemek odasından engelli erişimi mümkündür. Zamanla bahçenin her mevsim güzel görünmesi için her şeyi tamamlayacağız, ince ayar yapacağız ve dekore edeceğiz.
Bir diğer yenilik ise yemek odası. Burada ne değişti?
Başlangıçta bir büyük ve bir küçük odamız vardı. Ama herkes küçükte yemek yemek istiyordu. O anlaşılabilir. Kimse geniş bir alanda oturmak istemez, üstelik pek çok müşteri sağlık sorunlarıyla boğuşuyor, elleri titriyor ve benzeri sorunlarla boğuşuyor. Bu nedenle belirli bir tür yakınlık arıyorlar. Bu nedenle yenileme kapsamında geniş alanı tekerlekli sürgülü dekoratif panellerle böldük. Kiev'deki bir restoranın resimlerinden ilham aldık. Artık üç tane daha küçük yemek odamız var ve ortak bir eğlence planladığımızda panelleri duvara doğru itiyoruz ve geniş alan geri dönüyor.
Her şeyin ziyaretçi üzerinde çok şık bir etkisi var. Bu bilerek mi yapıldı?
Yeniden yapılanma sonrasında klasik bir “fabrika” olmasını değil, insanların kendilerini bir restorandaymış gibi hissetmelerini istedik. Sandalyeli, masa örtülü, perdeli modern masalarımız var. Paket servisinin etrafındaki duvarı siyah kara tahta boyasıyla boyadık ve üzerine hayali ve eğlenceli bir menü astık. Müşteriler bundan hoşlanır, hoşlarına gider, gülerler. Eskiden evde, odalarda ya da apartmanın her katında bulunan küçük yemek salonlarında yemek yemeyi çok isterlerdi. Şimdi yemek odasında yer kapma mücadelesi var. Bazıları saat on civarında buraya oturmaya geliyor. Kahvaltı, öğle veya akşam yemeği saatinde geldiğinizde yaşlıları değil, eğlenen, sohbet eden ve gülen insanları görüyorsunuz. Gerçek bir restoranda olduğu gibi. Burada zaten bir Noel partisi ve Yılbaşı Gecesi düzenledik. Maalesef yemek pişirmiyoruz, ithal ediyoruz ve sadece müşterilerimize yemek servisi yapıyoruz. En büyük dileğim bir gün kendi mutfağımı kurmak. Alan burada.
Yeniden yapılanma ortak kulüp binasını da etkiledi. Bugün deri kulüp sandalyeleri ve masaları olan bir sinema kafesi. Tam donanımlı modern bir mutfak bulunmaktadır. Burada da mı pişiriliyor?
İnsanlar alıştıkları bazı yiyecekleri özlüyorlar. Kızarmış yiyeceklere karşı büyük bir iştahları vardır. Örneğin patates kızartması, kerevit, kızarmış ekmek veya krep istiyorlar. Ayrıca çeşitli meyve veya sebze salataları da isterler. Ve tam burada aktivasyonun bir parçası olarak bunları bir araya getirebilirler. Mesela biri sebzeleri soyar, diğeri keser, üçüncüsü tadına bakar ve komik hikayelerle diğerlerini eğlendirir. Burada ayrıca örneğin Noel çelenkleri veya çeşitli Noel süsleri de yapabilirler. Daha sonra birlikte film izlerler.
Aktivasyonların bir parçası olarak siz de resim yapıyor ve çok şey yaratıyor musunuz?
Biliyorsunuz ince motor becerilerinin geliştirilmesi kapsamında çocukların boncuk yapıştırma, resim kesme, parmakla boyama gibi etkinliklerini bir kenara bıraktık. Bunun pek onurlu bir davranış olduğunu düşünmüyorum. Müşterilerimize yetişkinlerin ilgi alanlarına uygun el sanatları etkinlikleri sunmaya çalışıyoruz. Örneğin sebze veya hamurla çalışmak. Böyle yaparak kişiye saygı gösterdiğimizi düşünüyorum.
Bu yıl idari binanın çatı katındaki teras ve kış bahçesini değiştirmeyi planlıyorsunuz. Buranın nasıl görünebileceğine dair zaten bir fikriniz var mı?
O mekanın konseptini ortaya çıkarmamız ve insanların burada kendilerini rahat hissedecekleri şekilde düzenlememiz gerekiyor. Ancak gelecek yıla kadar beklememiz gerekecek. Bu yıl hepimiz zirvedeydik. Evet, sonuçtan memnunuz ve evin yeni görünümüne doyamıyoruz. Ama aynı zamanda çok yorulduk. Ve yolun sonuna kadar gittiğimiz için sırtımızın tıkanması, omuzlarımızın donması gibi rahatsızlıklar bizi rahatsız etmeye başlıyor. Yeni yılda biraz dinlenmek ve yeni binayı dekore etmek istiyoruz.
Yaşlıları nasıl bir çevrenin sardığı, çevrelerindeki insanların onlara ne gibi uyaranlar sunduğu önemli mi?
Bu çok önemli. Bu insanlar buradan hiçbir yere gitmeyeceklerini biliyorlar. Ailede ve toplumda sahip oldukları roller ortadan kalktı. Yaşamın temel ihtiyaçlarını karşılamanın yanı sıra, kişinin doyurulması gereken daha yüksek ihtiyaçları da onlara sunuyoruz. Böylece hayatın bu zor döneminde bile anlam ve önem bulmalarına yardımcı oluyoruz. Ve başarılı olduğumuzu düşünüyorum. Müşterilerimizin her günü sabırsızlıkla beklediklerini, burada olmaktan keyif aldıklarını görüyorum. Ve mantar aramak için onlarla birlikte ormana nasıl gideceğimizi, onlardan nasıl kızartılmış mantar pirzolaları yapacağımızı, bir gezi için şehre nasıl çıkacağımızı veya sadece dükkanlarda yürüyüşe nasıl çıkacağımızı öğrenmekten keyif alıyoruz. Tüm çalışanlar için benzer şekilde düzenlenmesi ve hep birlikte çaba göstermemiz harika. Ancak bunun gelecekte de böyle olmasını sağlamak için çalışmaya devam etmemiz gerektiğini zaten biliyoruz. Ayrıca, dijital çağdan etkilenmiş ve modern teknolojilerle nasıl çalışılacağını bilen giderek daha fazla yaşlının bize geleceği gerçeğine de hazırlıklı olmalıyız. Buna da yanıt vermemiz gerekecek.