14 yıl hapis cezasına çarptırıldı, daha sonra Yargıtay cezasını 10 yıla indirdi. Ján Havlík, Záhoří’deki Skalice’den çok da uzak olmayan Vlčkovany yerleşim yerinden geldi. Holíč’te bir kasabalının ardından Skalice’deki Masaryk’in ilkokulunda okumaya başladı. 1943’te Bánská Bystrica’daki Lazarist misyoner evine girdi ve oradaki gramer okulunda okudu ve 30 Mayıs 1949’da buradan mezun oldu. Burada Štefan Kristín ile de tanıştı.
Sonrasında “K” eylemi (manastırların kaldırılması) Nosice – Púchov barajının gençlik inşaatı için Trenčín yakınlarındaki Kostolná’daki bir kampa yerleştirildi. Serbest bırakıldıktan sonra o ve diğer ilahiyatçılar Nitra’da iş buldular: Boş zamanlarında teoloji okudular. Nihayet 28 Ekim 1951’de sırf ilahiyat okumak ve kendilerini adamak istedikleri için tutuklanıp cezaya çarptırıldılar. Bu, “Krištín a spol.” sürecinin bir parçası olarak gerçekleşti.
Štefan Krištín ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı, Ján Havlík ise on dört yıl hapis cezasına çarptırıldı. Gruptaki diğer kişiler ise uzun yıllar hapis cezasına çarptırıldı. Havlík’in cezası daha sonra Temyiz Mahkemesi – Yüksek Mahkeme tarafından dört yıl azaltıldı.
Jáchymovsky mukl
Ulusal Anıtlar Enstitüsü’nün Loket işyerinde mülk yönetimi memuru olan Lubomír Modrovič, “Ján Havlík, Mart 1953’te Jáchymov Bölgesi’ndeki Merkez Kampa getirildi ve kendisine A 011355 numarası verildi” dedi.
Ján Havlík, Rovnost madeninde ve aynı zamanda korkunç Kızıl Ölüm Kulesi’nde, yani uranyum cevheri kırıcısında çalışıyordu.
Mevcut kaynaklara göre Ján Havlík daha sonra Pankrác hapishanesine yerleştirildi. Orada dini törenleri yasadışı olarak yürütmekten dolayı bir yıl daha hapis cezasına çarptırıldı. Bu nedenle 1960 affı onun için geçerli olmadı.Pankrác’tan Ilava’daki hapishaneye gitti ve ancak Ekim 1962’de cezasını çektikten sonra oradan ayrıldı.
Ján Havlík bu yıl 95 yaşına kadar yaşayacaktı. Tam 58 yıl önce 27 Aralık 1965’te Kızıl Ölüm Kulesi’nden getirdiği bir hastalıktan öldü.
Luboš Modrović’e göre Havlík, Slovak din adamları arasında kutsanan ilk muggle değil. “Bu, 2017’de azize ilan edilen Slovak rahip Josef Titus Zeman’dı. 2018’den beri Vykmanov’daki şapel ona adandı” diye ekledi.
Ostrov’daki Kızıl Ölüm Kulesi, bir eğitim merkezi ve düzenli bir kültür programıyla modern, uluslararası bir anıta dönüştürülecek.
Sonrasında “K” eylemi (manastırların kaldırılması) Nosice – Púchov barajının gençlik inşaatı için Trenčín yakınlarındaki Kostolná’daki bir kampa yerleştirildi. Serbest bırakıldıktan sonra o ve diğer ilahiyatçılar Nitra’da iş buldular: Boş zamanlarında teoloji okudular. Nihayet 28 Ekim 1951’de sırf ilahiyat okumak ve kendilerini adamak istedikleri için tutuklanıp cezaya çarptırıldılar. Bu, “Krištín a spol.” sürecinin bir parçası olarak gerçekleşti.
Štefan Krištín ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı, Ján Havlík ise on dört yıl hapis cezasına çarptırıldı. Gruptaki diğer kişiler ise uzun yıllar hapis cezasına çarptırıldı. Havlík’in cezası daha sonra Temyiz Mahkemesi – Yüksek Mahkeme tarafından dört yıl azaltıldı.
Jáchymovsky mukl
Ulusal Anıtlar Enstitüsü’nün Loket işyerinde mülk yönetimi memuru olan Lubomír Modrovič, “Ján Havlík, Mart 1953’te Jáchymov Bölgesi’ndeki Merkez Kampa getirildi ve kendisine A 011355 numarası verildi” dedi.
Ján Havlík, Rovnost madeninde ve aynı zamanda korkunç Kızıl Ölüm Kulesi’nde, yani uranyum cevheri kırıcısında çalışıyordu.
Mevcut kaynaklara göre Ján Havlík daha sonra Pankrác hapishanesine yerleştirildi. Orada dini törenleri yasadışı olarak yürütmekten dolayı bir yıl daha hapis cezasına çarptırıldı. Bu nedenle 1960 affı onun için geçerli olmadı.Pankrác’tan Ilava’daki hapishaneye gitti ve ancak Ekim 1962’de cezasını çektikten sonra oradan ayrıldı.
Ján Havlík bu yıl 95 yaşına kadar yaşayacaktı. Tam 58 yıl önce 27 Aralık 1965’te Kızıl Ölüm Kulesi’nden getirdiği bir hastalıktan öldü.
Luboš Modrović’e göre Havlík, Slovak din adamları arasında kutsanan ilk muggle değil. “Bu, 2017’de azize ilan edilen Slovak rahip Josef Titus Zeman’dı. 2018’den beri Vykmanov’daki şapel ona adandı” diye ekledi.
Ostrov’daki Kızıl Ölüm Kulesi, bir eğitim merkezi ve düzenli bir kültür programıyla modern, uluslararası bir anıta dönüştürülecek.