“Bu, Post Bellum organizasyonunun ilkokulların sekizinci ve dokuzuncu sınıfları ile çok yıllık liselerin ilgili sınıflarındaki öğrencilere yönelik bir eğitim projesidir. İlk kez Asha'da gerçekleşiyor. Çocuklar tanığı bulup onunla röportaj yapmalıdır. Daha sonra anılarını kaydedin, fotoğrafları dijitalleştirin, arşivleri araştırın ve bir radyo, televizyon veya yazılı röportaj veya belgesel oluşturun” diye açıklıyor projeye dahil olan Aš Müzesi müdürü Andrea Kuzma.
Bazıları çizgi roman çizmeye de karar veriyor, bazıları da sunum yapıyor. Kişisel deneyim sayesinde medyanın işleyişine dair de fikir sahibi oluyorlar. Direktöre göre ilk ekipler çalışmalara başladı bile. Ancak tanıkların hayat hikayelerinin kayıt altına alınmasıyla iş bitmiyor. “Ekiplerin bireysel kayıtları entegre yaşam öyküleri halinde işlemesi gerekiyor. Örneğin Post Bellum'dan profesyonel bir editör onlara bu konuda yardımcı olacaktır” dedi Kuzma.
Nesiller arası diyalog gelişiyor
Ekipler, çalışmalarının sonuçlarını 4 Mart'ta Aš Etnografya Müzesi'nde gerçekleştirilecek final akşamında kamuoyuna ve uzman jüriye sunacak. Proje, gençleri ve yaşlıları birbirine bağlaması ve dolayısıyla nesiller arası bir diyalog kurması açısından olağanüstüdür. Yaşlılara birisinin onların hayatıyla gerçekten ilgilendiği hissini verir. Çocuklarla anıt arasındaki yakın ilişki sayesinde yaşam deneyimleri de nesilden nesile aktarılıyor.
Aynı zamanda ilgili herkesin yaşadığı yerle ilişki kurmasına da yardımcı olur. Final sunumunda belgesel ekibindeki çocuklar, sınıf arkadaşları, öğretmenleri, müdürleri, velileri, tanıklar ve diğer vatandaşlar bir araya gelecek. İnsanlar ayrıca Aš şehrinin web sitesi veya yerel kütüphane ve müzenin web siteleri aracılığıyla yerel halkın güçlü hikayelerini öğrenebilecek.
“Başlangıçta proje, savaşın sonu, Almanların yerinden edilmesi, sınır bölgelerine yeniden yerleşim veya 1968 olayları gibi büyük olayların tanıklarının yakalanmasını amaçlıyordu. Maalesef tanık sayısı azalıyor, kaybettik. çoğu covid sırasında. Bu nedenle mümkün olduğu kadar çok kişiyle röportaj yapmak önemlidir. Birçoğu çok şey hatırlıyor ve geçen yüzyılın olaylarına kendi bakış açılarını katabiliyor” diye ekledi Belediye Başkan Yardımcısı Pavel Matala.
Bazıları çizgi roman çizmeye de karar veriyor, bazıları da sunum yapıyor. Kişisel deneyim sayesinde medyanın işleyişine dair de fikir sahibi oluyorlar. Direktöre göre ilk ekipler çalışmalara başladı bile. Ancak tanıkların hayat hikayelerinin kayıt altına alınmasıyla iş bitmiyor. “Ekiplerin bireysel kayıtları entegre yaşam öyküleri halinde işlemesi gerekiyor. Örneğin Post Bellum'dan profesyonel bir editör onlara bu konuda yardımcı olacaktır” dedi Kuzma.
Nesiller arası diyalog gelişiyor
Ekipler, çalışmalarının sonuçlarını 4 Mart'ta Aš Etnografya Müzesi'nde gerçekleştirilecek final akşamında kamuoyuna ve uzman jüriye sunacak. Proje, gençleri ve yaşlıları birbirine bağlaması ve dolayısıyla nesiller arası bir diyalog kurması açısından olağanüstüdür. Yaşlılara birisinin onların hayatıyla gerçekten ilgilendiği hissini verir. Çocuklarla anıt arasındaki yakın ilişki sayesinde yaşam deneyimleri de nesilden nesile aktarılıyor.
Aynı zamanda ilgili herkesin yaşadığı yerle ilişki kurmasına da yardımcı olur. Final sunumunda belgesel ekibindeki çocuklar, sınıf arkadaşları, öğretmenleri, müdürleri, velileri, tanıklar ve diğer vatandaşlar bir araya gelecek. İnsanlar ayrıca Aš şehrinin web sitesi veya yerel kütüphane ve müzenin web siteleri aracılığıyla yerel halkın güçlü hikayelerini öğrenebilecek.
“Başlangıçta proje, savaşın sonu, Almanların yerinden edilmesi, sınır bölgelerine yeniden yerleşim veya 1968 olayları gibi büyük olayların tanıklarının yakalanmasını amaçlıyordu. Maalesef tanık sayısı azalıyor, kaybettik. çoğu covid sırasında. Bu nedenle mümkün olduğu kadar çok kişiyle röportaj yapmak önemlidir. Birçoğu çok şey hatırlıyor ve geçen yüzyılın olaylarına kendi bakış açılarını katabiliyor” diye ekledi Belediye Başkan Yardımcısı Pavel Matala.