“Cihazı ilk kez taktıklarında ve yıllar süren sessizliğin ardından serbest bıraktığında çok mutluydu. İlk sözleri diğer kulağını da ameliyat etmek istediği oldu.” Kocasıyla günün yirmi dört saati ilgilenen Jana Hosová bu anıya gülüyor. Cihaz halihazırda çalışıyor olmasına rağmen, Jiří'ye tam olarak uyacak şekilde ayarlanmasının mümkün olması uzun zaman alacaktır.
“Bir gün ameliyata giriyorsunuz ve ertesi gün haber alıyorsunuz. Ameliyat sonrası yaranın öncelikle iyileşmesi gerekir. Ancak o zaman doktorlar cihazı yavaş yavaş devreye alacaklar. Beynin yeni duyumları işlemeyi öğrenmesi için zamana ihtiyacı vardır. Ayrıca cihazı ayarlamak, kademeli olarak ayarlamak ve frekansları her şeyin uygun olacağı şekilde ayarlamak da gereklidir. Bir kişi belirli tonları çok yüksek veya tam tersine düşük olarak algılayabilir” diye açıklıyor Jana Hosová.
Başlangıçta cihazı ayarlamak için her hafta Prag'a gitmenin gerekli olduğunu açıklıyor. Aralıklar yavaş yavaş uzar. “Her şey bilgisayar ve özel programlarla çözülüyor, basit bir mesele değil. Ama daha iyi oluyor. Onunla konuştuğumda beni zaten duyabiliyor ve eğer anlamıyorsa alfabeyi eline yazmama gerek yok. Ama ne örneğin yan odadan beni duyabiliyor ne de televizyonu tam olarak izleyebiliyor. Henüz o kadar uzakta değiliz.” Jana Hosová coşkusunu yumuşatıyor.
Bisiklete binmeyi seviyordu
Ona göre işitme duyusunun yeniden sağlanması, yalnızca iletişim ve sosyal ilişkilerin gelişimi için değil, aynı zamanda çeşitli faaliyetlerde daha fazla güvenlik ve güvenlik için de önemli bir adımdır.
Örneğin bisiklete binerken. Yeni protezi sayesinde Jiří Hos artık kendisini en sevdiği hobisine adayabiliyor. Bunu, iki yıl önce Rostock, Almanya'daki doktorların kol ve bacak kütüklerindeki kemik kalıntılarına sabitlediği metal vidalara vidalıyor.
“Yeni protez darbelere karşı dayanıklı ve neme karşı dayanıklı. Dolayısıyla araba kullanırken ıslanmamız sorun olmayacak” diye açıklıyor Jana Hosová ve Jiří Hos'un şu anda bile benzer bir el protezine ihtiyaç duyacağını ekliyor. Bilgisayarda çalışmak gibi birçok aktiviteyi ağzıyla yapmayı öğrenmiş olsa da yapay bir el onun yaşam kalitesini artıracaktı.
Pes etmedi ve savaştı
Jiří'nin hayatı 30 Ağustos 2016'da alt üst oldu. Jiří ve bir grup meslektaşının Aš yakınlarındaki rüzgar enerjisi santralinin trafosunu kontrol etmesi gerekiyordu. Ancak çalışırken elektrik akımına kapıldılar. Olayda iki kişi yandı, elektrikçi grubundan bir diğeri ise olay yerinde hayatını kaybetti.
Vücudunun yüzde kırkında derin yanıklar bulunan Jiří Hos, helikopterle Prag'daki Královská Vinohrady Üniversite Hastanesi'ne nakledildi. Orada bir dizi ameliyat geçirdi, vücudun genel sepsisinden kurtulamadı, böbrekleri iflas etti. Vücudunun yanan kısımları yavaş yavaş öldü.
Enfeksiyonu önlemek için doktorlar vücudun giderek daha fazla parçasını kesmek zorunda kaldı. Ama Jiří savaştı. Vazgeçmedi, kadere meydan okumayı başardı. Kocasına bakmak için işini bırakan eşi Jana'nın yardımıyla tüm aileler hayallerini gerçekleştiriyor.
“Bir gün ameliyata giriyorsunuz ve ertesi gün haber alıyorsunuz. Ameliyat sonrası yaranın öncelikle iyileşmesi gerekir. Ancak o zaman doktorlar cihazı yavaş yavaş devreye alacaklar. Beynin yeni duyumları işlemeyi öğrenmesi için zamana ihtiyacı vardır. Ayrıca cihazı ayarlamak, kademeli olarak ayarlamak ve frekansları her şeyin uygun olacağı şekilde ayarlamak da gereklidir. Bir kişi belirli tonları çok yüksek veya tam tersine düşük olarak algılayabilir” diye açıklıyor Jana Hosová.
Başlangıçta cihazı ayarlamak için her hafta Prag'a gitmenin gerekli olduğunu açıklıyor. Aralıklar yavaş yavaş uzar. “Her şey bilgisayar ve özel programlarla çözülüyor, basit bir mesele değil. Ama daha iyi oluyor. Onunla konuştuğumda beni zaten duyabiliyor ve eğer anlamıyorsa alfabeyi eline yazmama gerek yok. Ama ne örneğin yan odadan beni duyabiliyor ne de televizyonu tam olarak izleyebiliyor. Henüz o kadar uzakta değiliz.” Jana Hosová coşkusunu yumuşatıyor.
Bisiklete binmeyi seviyordu
Ona göre işitme duyusunun yeniden sağlanması, yalnızca iletişim ve sosyal ilişkilerin gelişimi için değil, aynı zamanda çeşitli faaliyetlerde daha fazla güvenlik ve güvenlik için de önemli bir adımdır.
Örneğin bisiklete binerken. Yeni protezi sayesinde Jiří Hos artık kendisini en sevdiği hobisine adayabiliyor. Bunu, iki yıl önce Rostock, Almanya'daki doktorların kol ve bacak kütüklerindeki kemik kalıntılarına sabitlediği metal vidalara vidalıyor.
“Yeni protez darbelere karşı dayanıklı ve neme karşı dayanıklı. Dolayısıyla araba kullanırken ıslanmamız sorun olmayacak” diye açıklıyor Jana Hosová ve Jiří Hos'un şu anda bile benzer bir el protezine ihtiyaç duyacağını ekliyor. Bilgisayarda çalışmak gibi birçok aktiviteyi ağzıyla yapmayı öğrenmiş olsa da yapay bir el onun yaşam kalitesini artıracaktı.
Pes etmedi ve savaştı
Jiří'nin hayatı 30 Ağustos 2016'da alt üst oldu. Jiří ve bir grup meslektaşının Aš yakınlarındaki rüzgar enerjisi santralinin trafosunu kontrol etmesi gerekiyordu. Ancak çalışırken elektrik akımına kapıldılar. Olayda iki kişi yandı, elektrikçi grubundan bir diğeri ise olay yerinde hayatını kaybetti.
Vücudunun yüzde kırkında derin yanıklar bulunan Jiří Hos, helikopterle Prag'daki Královská Vinohrady Üniversite Hastanesi'ne nakledildi. Orada bir dizi ameliyat geçirdi, vücudun genel sepsisinden kurtulamadı, böbrekleri iflas etti. Vücudunun yanan kısımları yavaş yavaş öldü.
Enfeksiyonu önlemek için doktorlar vücudun giderek daha fazla parçasını kesmek zorunda kaldı. Ama Jiří savaştı. Vazgeçmedi, kadere meydan okumayı başardı. Kocasına bakmak için işini bırakan eşi Jana'nın yardımıyla tüm aileler hayallerini gerçekleştiriyor.